hulde aan het thuisfront!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Henk
05 Juni 2009 | Spanje, Villafranca del Bierzo
Elke keer weer is het mooiste van het schrijven van een stukje, het lezen van de reacties, momenteel zie ik ze niet zo goed omdat mijn ogen steeds vochtig worden, weet niet hoe dat komt! Jullie zorgen er met zijn allen voor dat het te doen blijft, wat en reacties en wat een trouwe mensen hebben we om ons heen, HELEMAAL GEWELDIG!
Nadat de kinderen vertrokken zijn is het stil om ons heen, we missen ze erg.
De etappes zijn weer adembenemend, gisteen hebben we de hoogste top (1570) van de hele Camino gehad, we zaten boven de wolken, en zagen deze onder ons hangen. Ik denk dat de hemel er zo uit ziet, de enige moeilijkheid hierbij is dat ik vroeger leerde dat jezus op een wolk woonde en dat
kan in dit geval natuurlijk niet.
De afdaling was het eeste uur erg moeilijk, daarna ging het meer geleidelijk aan. De dorpjas die we tegenkomen zijn erg wisselend, in het ene dorpje zie je enkel vervallen huizen,en zijn de enig bewoonbare plekken huizen in dienst van de pelgrims, (winkels en slaapplekken), in het andere dorp zie je welvaard, en bruist het van het leven. Dit is met name in deavonden merkbaar, het leven begint rond 21.00 uur, alles en iedereen is dan op straat. Dit gaat door tot in de kleine uurtjes.
Momenteel zitten we binnen de 200 km. Dit betekend dat veel Spanjaarden met de Camino beginnen, het wordt erg druk en luidruchtig. We zien er weer veel strompelen, en op de terasjes en langs de wegbermen worden blaren, voeten en benen volop verzorgd. Begeleidingsbusjes rijden af en aan. Weer heel anders. Als de meute binnen is, en je zit op een terras, zie je aan de sokkenrand of het lopers zijn die al langer onderweg zijn, (witte bovenbenen, bruine onderbenen tot de sokkenrand, en dan tot de voeten weer wit), voeten gestoken in sandalen of crocs.
We tellen de dagen af, en dit maakt het soms moeilijk om nog volop te genieten, maar we blijven ons best doen.
Nadat de kinderen vertrokken zijn is het stil om ons heen, we missen ze erg.
De etappes zijn weer adembenemend, gisteen hebben we de hoogste top (1570) van de hele Camino gehad, we zaten boven de wolken, en zagen deze onder ons hangen. Ik denk dat de hemel er zo uit ziet, de enige moeilijkheid hierbij is dat ik vroeger leerde dat jezus op een wolk woonde en dat
kan in dit geval natuurlijk niet.
De afdaling was het eeste uur erg moeilijk, daarna ging het meer geleidelijk aan. De dorpjas die we tegenkomen zijn erg wisselend, in het ene dorpje zie je enkel vervallen huizen,en zijn de enig bewoonbare plekken huizen in dienst van de pelgrims, (winkels en slaapplekken), in het andere dorp zie je welvaard, en bruist het van het leven. Dit is met name in deavonden merkbaar, het leven begint rond 21.00 uur, alles en iedereen is dan op straat. Dit gaat door tot in de kleine uurtjes.
Momenteel zitten we binnen de 200 km. Dit betekend dat veel Spanjaarden met de Camino beginnen, het wordt erg druk en luidruchtig. We zien er weer veel strompelen, en op de terasjes en langs de wegbermen worden blaren, voeten en benen volop verzorgd. Begeleidingsbusjes rijden af en aan. Weer heel anders. Als de meute binnen is, en je zit op een terras, zie je aan de sokkenrand of het lopers zijn die al langer onderweg zijn, (witte bovenbenen, bruine onderbenen tot de sokkenrand, en dan tot de voeten weer wit), voeten gestoken in sandalen of crocs.
We tellen de dagen af, en dit maakt het soms moeilijk om nog volop te genieten, maar we blijven ons best doen.
-
05 Juni 2009 - 17:41
Nicht Hanneke:
lieve superstoere oom en tante,
ik voel me altijd zo jong als ik oom en tante schrijf...en toch al bijna 40, ha,ha. ik moest gisteren terugenken aan mijn half jaar wonen in griekenland, toen ik eenmaal het thuisfront had gezien waren de laatste maanden heel anders. het verlangen naar de 'gewone' nederlandse dingen werd sterker. de heimwee naar mijn dierbaren ook. maar ook het besef hoe bijzonder het was wat ik deed. het deed me weer met een andere blik naar de ervaring kijken. en die ervaring met het gevoel, de geuren, de mooie en zware momenten draag ik tot op de dag van vandaag nog met me mee. die zijn voor eeuwig. en zo zullen jullie voor mij voor eeuwig die stoere oom en tante blijven !
met weer veel liefs -
05 Juni 2009 - 17:45
Nicht Hanneke:
en omdat toch bijna alle rooijakkers daar in breedeveld zitten en niets kunnen schrijven en het anders zo'n lege pagina wordt zonder al die trouwe schrijvers zoals moeders(ik ga pas morgen) nog een extraatje.
blijf genieten, ik geniet nog steeds mee,
en nog een keer liefs -
05 Juni 2009 - 18:11
Aranea:
Nog even harde lopers, nog even volhouden! Hoop dat jullie nog wel even kunnen genieten van al het moois om jullie heen. Hier in NL zit je zo weer in de dagelijkse sleur....
Groetjes Aranea -
05 Juni 2009 - 19:20
Dagmar:
Zo ik ben er weer snel van begrip. Ik zie nu pas dat we kunnen reageren.
Ik was net aan Sjaak aan vertellen dat ik jullie toch bewonder om wat jullie doen. Het lijkt me erg zwaar maar ook een onvergetelijke trip. De indruk die ik krijg is dat iedereen hierop op het werk met jullie meeleeft.
Veel sterkte met de laatste lootjes.
Dagmar -
05 Juni 2009 - 19:31
Annemie:
Ha lieve mensen,
Ook ik ben nog niet vertrokken naar de Achterhoek, heb speciaal op jullie berichtje gewacht! Verslaafd? Herkennen jullie het ? Mart is vanmiddag alleen per fiets vertrokken en intussen gearriveerd.De rest is er al of komt nog. Ik zal ze jullie laatste bericht wel mondeling doorgeven.
Jullie zullen ongetwijfeld onderwerp van gesprek zijn en terecht! Blijven genieten, de dagen gaan vanzelf wel voorbij en het is thuis weer o zo gauw gewoon...enne jullie optimisme is zo heerlijk! hou dat nog even vol,hè
Dikke kus
-
05 Juni 2009 - 21:30
Ellis:
Ik ken het, de laatste loodjes wegen het zwaarts!! Maar als je ze dan gehad hebt is het een extra goed gevoel!! En het weer zien van familie, vrienden en bekenden wordt er alleen nog maar beter op geloof me!!! Heel veel succes verder en hou vol.
Groetjes Ellis -
06 Juni 2009 - 00:06
Nico Van De Rijt:
hallo Gemmie en Henk
Binnen de 200km! Geweldig. Al 1600 km gelopen en een heleboel verhalen en levenservaringen rijker.
Ik geloof het de eerste keer dat het bezoek van jullie kinderen jullie goed gedaan heeft. Vertrouwde personen, nieuwe gespreksstof, gewoon effe nederlands/ limburgs. De accu is weer opgeladen. Het is bekend dat: " de laatste loodjes wegen het zwaarst" .
Ben afgelopen week gaan wandelen met een kennis bij de ijzeren man in Weert. Schitterende omgeveing. Daarna naar het centrum voor italiaans ijs. Aan te raden wanneer je weer terug bent. Ben toen langs jullie appartement geweest. Niemand thuis.
Maar goed . Hou vol!
In jullie woorden, ULTREA.
Groet Nico
-
06 Juni 2009 - 08:08
Sarah:
We volgen jullie en jullie verhalen nog altijd trouw en jullie zijn inderdaad regelmatig een gespreksonderwerp hier op het RC. Die laatste 200 kilometer zullen ook wel zo omgevlogen zijn, ondanks dat jullie ook alweer duidelijk naar ons kleine kikkerlandje (en ik denk vooral aan de mensen die in dit kikkerlandje wonen)verlangen. Heel veel succes nog met de laatste kilometers en wij leven (inactief) vanachter de computer met jullie mee!!
Groetjes -
06 Juni 2009 - 09:11
Hanneke L.:
Beste Gem en Henk,
We hebben jullie gemist op het Pinksterweekend. Ties deed zijn best om de rol van jou, Henk, op zich te nemen (vooral het koken én oude jenever drinken) maar hij moet nog even oefenen. En Gem, er is beduidend minder gezongen....Maar we hadden Spaans weer en dat maakte het bijna als vanouds. Volgend jaar verwacht ik dat het weer helemaal perfect is. Heel veel succes en plezier met het laatste deel. En een goede terugreis.
Liefs uit Nijmegen
-
06 Juni 2009 - 17:26
Hans Vermaat:
Hoi Gemmie en Henk,
Ik volg jullie verrichtingen met veel plezier. Fijn dat jullie het met de kids zo goed hebben gehad.
O Cebreiro inmiddels gepasseerd? Samos aangedaan of de andereroute genomen?
Ik wens jullie nog een paar prachtige dagen en een goede aankomst in Santiago. -
06 Juni 2009 - 18:30
Maria:
Gemmie jou tranen maken meteen dat het bij mij in de ogen ook begint te prikken, maar dat wist je inmiddels al langer. Hier in Meijel zijn er zeker meer die jullie erg missen. ik was een poosje terug bij Sien op de koffie. Zij is reuze trots maar wat zal zij blij zijn om jullie weer te zien. Zo eensgelijks bij mij vooral de laatste dagen mis ik mijn vertrouwd luisterd oor. Wie weet zien we ons nog voor wij vertrekken.
Goed om te horen dat er voldoende ruimte is om te genieten van wat er iedere dag weer voor jullie voeten komt.
Dikke kus Maria -
07 Juni 2009 - 10:29
Geraldine:
Ik lees met steeds meer kriebels jullie ervaringen.Bij ons sluimert ook al een poosje de drang om de stap te wagen. Als ik meer informatie wil trek ik wel aan de bel bij jullie.Geniet van de laatste kilometers want het einde komt in zicht.groetjes Geraldine -
07 Juni 2009 - 12:02
Lieske:
Toch goed dat jullie er niet waren met Pinksterweekend: weten we écht wat we gemist hebben!! jullie dus! Gelukkig wel veel (eigenlijk: alleen) zon gehad, dus iets van jullie Spaanse warmte meegekregen. Wat geweldig dat de kinderen even mee opgelopen zijn. Geniet toch ook nog van die laatste lootjes: maak er maar bloeiende takjes van: loopt lichter. Heel veel plezier nog en sterkte, liefs Lieske -
07 Juni 2009 - 15:14
Gerdy:
Lieve Gemmie en Henk,
Terwijl Lins een dutje op de bank doet na zijn fietstocht terug,van het heerlijke Rooijakkersweekend in de Achterhoek, even een berichtje voor jullie. Volgend jaar zullen jullie er weer bij zijn, móeten jullie er weer bij zijn! Maar nu nog even de laatste loodjes. Ze wegen zwaar, hoorde ik van Simon en Marieke. Een paar dagen volhouden nog en dan....landen op Eindhoven Airport moe maar voldaan, met een onvergetelijke ervaring in jullie "rugzakken".
Liefs en tot gauw weer,
Gerdy
-
08 Juni 2009 - 08:29
Lot:
Goede morgen volhouders, doorzetters,
Ja, ja, weer thuis van het Rooijakkers week-end. Het was erg leuk, voor mij extra omdat dit jaar ook Marieke met de kinderen er was, genoten dus!
Ik zag dat Hanneke voor mij al een extra berichtje geschreven had, wat heb ik toch een lieve kinderen!!!
Willem met zijn Hanneke waren er ook; dus het gezin weer twee daagjes herenigd.
En jullie, jullie houden maar vol ondanks dat het soms erg zwaar is, hoorden we van Simon en Marieke, maar dat zijn de echte goeie....
Nog een weekje en dan kunnen alle grote verhalen weer met het thuisfront gedeeld worden
Zal ik er nog een doen?
Ontdekkingsreizigster.
Ik ben een land binnen gegaan
een nieuw en onbekend gebied
Ik betreed het met voorzichtige voeten
en open vizier
De taal die ze hier spreken
heet tederheid
Het landschap
hoe zal ik het beschrijven?
Ik ben nog niet overal geweest
Er zijn ronde heuvels
glanzend, glooiend
en meren ook
helder en blauw
Schelpen heb ik gevonden
wit en volmaakt van vorm
soms wisselvallig - ik denk
dat het hier flink kan stormen
en daarna snel weer opklaart
Centimeter voor centimeter
verken ik dit onbekend terrein
waar ik nog niet eerder was
maar dat zo vertrouwd is als mijzelf
Francine Oomen
Geniet vooral van de mooie en warme momenten en voor de rest, hou vol je bent er bijna!!!!
liefs Lot -
08 Juni 2009 - 22:05
Floor:
hoi geweldige tante gem en geweldige ome henk,
De laatste loodjes, wat moet ik straks toch doen als ik niets meer te lezen heb in mijn nachtdienst, of blijven jullie stukjes schrijven over het dagenlijkse leven in weert en omstreken. Lijkt me leuk, ik ben nog nooit zo opde hoogte geweest van jullie als de laatste 2 maanden en dat bevalt me goed!!
Het rooijakkersweeken was weer erg gezellig en jullie zijn volgens mij door iedereen wel (meerdere malen) besproken. Ik was lekker op de motor en heb samen met ome herman en toon nog een rit gemaakt door de mooie achterhoek. De terugweg naar den bosch was minder: het begon zo hard te regenen dat ik thuis mijn onderbroek kon uitwringen.
Ik hoorde dat jullie zondag weer terugkomen , dan hoop ik op nog minstens 1 berichtje voor die tijd.
Liefs floor -
09 Juni 2009 - 07:38
Susan En Peter:
Als ik het een beetje uitreken lopen jullie bijna Compostela binnen of zien jullie de stad aan de horizon liggen. Dan zullen de tranen zeker gaan lopen. Ik zie nu nog heroische beelden van mensen die finishen en daar horen jullie ook bij. Ik denk dat velen jullie staan op te wachten om naar al jullie verhalen te luisteren. Wij in ieder geval. Heel veel sterkte, maar toch vooral veel plezier met het de eindstreep!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
