Met de meute mee!!!

Het blijft ons goed gaan. We maken op dit moment gemiddeld 30 km per dag. De bergen worden minder hoog, al zitten er nog verraderlijke klimmetjes in en zeer moeilijke afdalingen. Met name de laatse zorgt voor lastige knieen. We zagen vandaag een man achteruit de afdaling doen, lijkt ook niet de goede oplossing, maar als hij er wel bij vaart, wie ben ik dan!!
Het eten wordt steeds "zuidelijker", gisteren hebben we varkensoren gegeten, en kleine slakjes, even niet nadenken, proeven en dan tot de ontdekking komen dat het heerlijk is. Met name de varkensoren is voor een Rooijakkers goed te eten, lijkt wat op de zwaarsjes van het spek van moeder!!
Het weer is uitstekend, we boffen, al heb ik eergisteren flink mijn kuiten verbrand, en om die reden vandaag in een legging gelopen, dat kan nu want ik ben flink gewicht verloren, menige griet van 30 zou jaloers op me zijn. Ook henk verliest gewicht op de goede plekken, hij gaat steeds meer richting getailleerde breinaald.
Gisteren hebben we 40 km gedaan, hier kreeg ik echter de rekening voor toen we op zoek waren naar een slaapplaats, ik zag een stoepje niet en duikelde vol voorover, gevolg beschadigde knie, en een blauwe kin, die nog meer naar voren steekt als normaal.
We zijn op dit moment in Santa Domingo de la Calzada, een stad waar 4 eeuwen geleden een jonge pelgrim met zijn ouders doorheen kwam. Jammergenoeg werd de pelgrim verlieft op een plaatselijke schone, maar was haar vader daar niet blij mee. De jongen werd gehangen, de ouders liepen door. Op de terugweg bleek echter dat de jongen, nog steeds hing, maar leefde. Hierop gingen de ouders naar de rechter en vertelden hun verhaal. De rechter zat op dat moment kip te eten en zei dat de jongen zo dood was als de kip op zijn bord. Hierop ging de kip op het bord weer leven. Vanaf dat moment zijn er in de plaatselijke kerk 2 levende kippen te zien, en dragen de rechters een kleine strop om hun nek om het verhaal niet te vergeten. Je maakt wat mee onderweg. Tot de volgende keer.